بحران فرسودگی تسلیحات در ارتش رژیم صهیونیستی

بر پایه این گزارش، فرماندهان گردان‌ها، تیپ‌ها و یگان‌های مختلف ارتش رژیم صهیونیستی طی روز‌های اخیر درباره افزایش مشکلات فنی در تانک‌ها، نفربر‌های زرهی موسوم به نمر و سایر تجهیزات رزمی هشدار داده‌اند.

به گفته منابع نظامی تیپ ۷ زرهی، کمبود قطعات یدکی کلیدی از جمله موتور تانک‌ها، زنجیر‌ها و سامانه‌های انتقال قدرت به یکی از معضلات جدی تبدیل شده است.

یک فرمانده ارشد در این تیپ با اشاره به فرسایش مداوم تجهیزات گفت: ما نزدیک به ۲ سال است که در جنگ به سر می‌بریم؛ در غزه، لبنان، سوریه و دوباره در غزه. تجهیزات نظامی به شدت فرسوده شده‌اند و هیچ‌کس برای یک جنگ به این اندازه طولانی آمادگی نداشت. هر قطعه‌ای، عمر مفیدی دارد.

 

معاریو در ادامه آورده است که این مشکل، تنها به تیپ ۷ محدود نمی‌شود، بلکه یگان‌های زرهی، توپخانه و پیاده‌نظام ارتش رژیم صهیونیستی نیز با مشکلات مشابهی روبه‌رو هستند.

 

این روزنامه همچنین فاش کرد: یک حادثه تلخ در جریان عید شاووعوت (عید یهودی موسوم به عید هفته‌ها) در تیپ گفعاتی نیز گواه این بحران است؛ طوری که به دلیل نقص فنی و داغ شدن بیش از حد موتور یک نفربر زرهی نمر، آتش‌سوزی در یکی از محله‌های جبالیا رخ داد. پس از اعزام خودروی آتش‌نشانی و اطفای حریق، کاروان حفاظت از خودرو‌های آتش‌نشانی به کمینی از بمب‌های کارگذاری‌شده به دست نیرو‌های فلسطینی برخورد کرد. در نتیجه این کمین، سه نظامی اسرائیلی کشته و دو نفر دیگر به شدت زخمی شدند.

 

بر اساس گزارش معاریو، ارتش رژیم صهیونیستی همچنان تلاش می‌کند این مشکلات فنی را از افکار عمومی پنهان کند؛ در حالی که فرماندهان میدانی هشدار می‌دهند این روند ادامه‌دار می‌تواند به فجایع بیشتری در آینده منجر شود.

 

پیشتر نیز تحلیلگران نظامی صهیونیست به نابودی ادوات زرهی و تانک‌های ارتش رژیم اشغالگر به دست نیرو‌های مقاومت فلسطین و کمبود شدید این تجهیزات اذعان کرده بودند.

 

رژیم اشغالگر با وجود واردات گسترده ادوات زرهی از آمریکا، انگلیس و دیگر کشور‌های اروپایی، اکنون نه تنها با کمبود این تجهیزات روبه‌روست، بلکه با کمبود نیرو‌های ماهر برای استفاده از این تسلیحات و ادوات نیز مواجه است، زیرا بسیاری از متخصصان آن، در جریان عملیات طوفان الاقصی به هلاکت رسیدند.

 

کارشناسان نظامی معتقدند که کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی بیش از آنکه دنبال تحقق اهداف نظامی در نوار غزه باشد، دارای انگیزه سیاسی است و این جنگ هیچ دستاورد نظامی برای اشغالگران نخواهد داشت و در نهایت مجبور خواهد شد عقب نشینی کند و در مقابل خواسته‌های مقاومت تسلیم شود.