خودنمایی لاله‌های واژگون در دشت‌های گرمه خراسان شمالی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای خراسان شمالی؛  زمان گل دهی لاله‌های واژگون و خودنمایی این گونه زیبا و ارزشمند از اواسط فروردین ماه تا آخر اردیبهشت ماه و این بازه مناسب‌ترین زمان برای سفر به دشت خُمبی است.

دشت لاله‌های خمبی این شهرستان از معروف‌ترین رویشگاه‌های لاله واژگون کشور به شمار می‌رود و این دشت در ۴۰ کیلومتری شهر گرمه قرار دارد.

وسعت رویشگاه‌های لاله‌های واژگون در استان حدود ۱۸ هکتار است که ۱۵ هکتار از این مساحت در دشت خُمبی واقع است.

لاله واژگون یکی از نادرترین گونه‌های گیاهی است و به نوعی حفاظت شده است از این رو بخش‌های از دشت خمبی به‌عنوان اثر طبیعی در فهرست آثار طبیعی کشور ثبت شده است.

لاله‌های واژگون یا همان گل‌های سربزیر در دشت خُمبی شهرستان گرمه در خراسان شمالی خودنمایی کرده و با ایجاد مناظر چشم نواز گردشگران و مسافران را به سوی خود فرا می‌خواند.

زمان گل دهی لاله‌های واژگون و خودنمایی این گونه زیبا و ارزشمند از اواسط فروردین ماه تا آخر اردیبهشت ماه و این بازه مناسب‌ترین زمان برای سفر به دشت خُمبی است.

دشت لاله‌های خمبی این شهرستان از معروف‌ترین رویشگاه‌های لاله واژگون کشور به شمار می‌رود و این دشت در ۴۰ کیلومتری شهر گرمه قرار دارد.

وسعت رویشگاه‌های لاله‌های واژگون در استان حدود ۱۸ هکتار است که ۱۵ هکتار از این مساحت در دشت خُمبی واقع است.

لاله واژگون یکی از نادرترین گونه‌های گیاهی است و به نوعی حفاظت شده است از این رو بخش‌های از دشت خمبی به‌عنوان اثر طبیعی در فهرست آثار طبیعی کشور ثبت شده است.

رفتار نامناسب گردشگران یکی از مهمترین تهدیدات ذخیره گاه اصلی لاله‌های واژگون است، لگدمال کردن و چیدن این گل‌ها توسط گردشگران در حین بازدید سبب تهدید این گل‌ها است..

رویشگاه لاله واژگون یا اشک مریم علاوه بر منطقه ۱۵ هکتاری خمبی و سرای، قسمت‌های غربی کوه آلاداغ، منطقه جوزک، کوه پلنگ و بزداغی در مانه و سملقان، کوه بهار و سالوک در جاجرم، قسمت‌هایی از کوه اسدلی در بجنورد و کوه تکل قوز در نوار مرزی راز و جرگلان است. لاله‌های واژگون، برخلاف سایر گونه‌های لاله و سایر گل‌ها از ساقه به‌سوی زمین برگشته است و به این دلیل نامش را واژگون نهاده‌اند.

لاله واژگون خراسان شمالی ازنظر ارتفاع و رنگ با لاله واژگون استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویر احمد متفاوت است و عمدتا با دو رنگ زرد و بنفش کمرنگ دیده می‌شود.

این گونه گیاهی استقامت زیادی در برابر سرما و سازگاری ویژه‌ای با دامنه‌های سنگلاخی و صخره‌ای دارد و چنانچه زیستگاه این گل به وسیله انسان‌ها و دام‌ها تخریب نشود، توانایی پوشاندن عرصه‌های وسیعی از طبیعت را با رویش هزاران شاخه زیبا دارد.

این گونه گیاهی، چهارمین اثر طبیعی ملی ایران که متاسفانه این روز‌ها به دلیل چرای بی رویه دام، تخریب زیستگاه برای ایجاد اراضی کشاورزی، برداشت بی رویه این گیاه برای عرضه به بازار گل و عوامل دیگر، در خطر انقراض قرار گرفته است.

رشته کوه‌های خمبی و سرای عمده‌ترین ناهمواری‌های شهرستان گرمه است که در جنوب و جنوب غرب این شهرستان قرار دارد.