به گزارش
سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما فرانچسکا البانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور سرزمین های اشغالی فلسطینی دیوید لمی، وزیر امور خارجه انگلیس، را به «انکار نسل کشی» متهم کرد و گفت انگلیس هیچ کاری برای جلوگیری از وقوع جنایات در غزه نکرده است.
فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای سرزمینهای اشغالی فلسطین، اتهامات صریحی را علیه بریتانیا به ناتوانی در جلوگیری از نسلکشی در غزه مطرح کرد. او در مصاحبهای اختصاصی با وب سایت میدل ایست آی لندن انتقاداتی را متوجه دیوید لامی، وزیر امور خارجه بریتانیا کرد و او را منکر نسل کشی توصیف کرد.
آلبانیز با لحنی کنایه آمیز از موضع لامی انتقاد کرد و گفت: من نمیدانستم که آقای لامی وکیل است و خاطرنشان کرد که سابقه وی موقعیت او را عجیبتر میکند.
او توضیح داد که چنین اظهاراتی ممکن است از سوی سیاستمداری که به دنبال منافع سیاسی است قابل درک باشد، اما از سوی فردی که قرار است با قوانین بین المللی آشنا باشد قابل قبول نیست.
در ۲۹ اکتبر، لامی در برابر پارلمان بریتانیا اظهار داشت که آنچه در غزه اتفاق میافتد به سطح نسل کشی نمیرسد، بر اساس این واقعیت که اصطلاح نسل کشی در طول تاریخ با مواردی مرتبط بوده است که در آن میلیونها نفر کشته شدند، همانطور که در رواندا اتفاق افتاد.
آلبانیز به شدت به این سخنان پاسخ و توضیح داد که تعریف نسل کشی به تعداد قربانیان بستگی ندارد. او نمونهای از موارد شناخته شده بین المللی نسل کشی را بیان کرد، مانند آنچه در استرالیا، کانادا و ایالات متحده رخ داد، جایی که نسل کشی با قطع زاد و ولد و محو هویت فرهنگی مردم بومی بود، و بنابراین نسل کشی نیازی به نسل کشی ندارد. کشتار جمعی مستقیم باشد.
گزارشگر سازمان ملل به طور مستقیم از دولت انگلیس سؤال کرد: بریتانیا برای جلوگیری از نسل کشی که دیوان بین المللی دادگستری به رسمیت شناخته بود، چه کرد؟ تخریب سیستماتیک تمام غزه از جمله خانه ها، اماکن مذهبی، بیمارستانها و نانواییها را چگونه توضیح میدهید؟ چرا اجازه دادید ۱۷۰۰۰ کودک زیر نظر دنیا بدون هیچ کاری کشته شوند؟
در تحولی که انتقادها را تشدید کرد، فاش شد که بریتانیا با وجود تعلیق نسبی مجوزهای صادرات تسلیحات در سپتامبر گذشته، همچنان قطعات یدکی هواپیماهای جنگنده را به اسرائیل صادر میکند، زیرا تنها ۳۰ مجوز از ۳۵۰ مجوز را به حالت تعلیق درآورده است، که سؤالاتی را ایجاد میکند که موضع بریتانیا در جلوگیری از نسل کشی چقدر جدی است؟