موشک‌ مقاومت،پاسخی محکم به معامله قرن

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، روزنامه رأی الیوم با اشاره به اینکه مقاومت پوزه رژیم صهیونیستی را به خاک مالید، نوشت: شلیک موشک‌های مقاومت به شهرک‌ها در حقیقت پاسخ مقتدرانه‌ای به توطئه معامله قرن و سازشکاران عرب بود و با توجه به شرایط حساسی که تل آویو در آن به سر می‌برد، این مقاومت است که شروط و زمان آتش بس واقعی را تعیین می‌کند.
عبد الباری عطوان در ستون ویژه خود در روزنامه رأی الیوم نوشت: ­غزه کمتر از ۲ درصد از مساحت کشور فلسطین را تشکیل می‌دهد، اما مردم این منطقه به تنهایی و با دفاع جانانه و شجاعانه از ۴۰۰ میلیون عرب و یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون مسلمان و مقدسات آنان، توانسته اند آمریکا و اسرائیل قلدر را خوار و زبون کنند و در عین حال از هیچ کس انتظار تقدیر و تمجید ندارند.
موشک‌هایی با کلاهک انفجاری که از منطقه محاصره شده غزه شلیک می‌شود و زرهی‌های اسرائیلی را با سربازانی که بر آن سوارند به آتش می‌کشد، در واکنش به دو موضوع است: نخست معامله قرن که هدف از آن تشکیل اسرائیل بزرگ از فرات تا نیل است و دوم: اقدام عرب‌های سازشکاری که نتانیاهو را به عنوان رهبر و حامی خود برگزیده اند.
دوستم فریح ابو مدین، وزیر اسبق دادگستری فلسطین به من گفت: "زندگی روال عادی خود را در غزه دارد و رهگیری هواپیما‌های مهاجم، نشان دادن موشک‌های مقاومت و شمارش و برآورد آمار خسارت‌های اسرائیلی‌ها و دفعات شکست سامانه گنبد آهنین به بازی خیابانی کودکان فلسطین تبدیل شده است".
او می‌گفت: مشکل مردم غزه اسرائیل نیست بلکه تشکیلات خودگردان فلسطین است که همچون رؤسا سخن می‌گوید و خواستار حمایت‌های بین المللی است و با رژیم اشغالگر و سران کشور‌های عربی در گرسنه نگاه داشتن مردم غزه رقابت می‌کند، همان کسانی که نه برای حفظ جان فلسطینی‌ها که از بیم جان اسرائیلی‌ها و تامین امنیت شهرک نشینان برای توقف جنگ میانجی گری می‌کنند.
مهم نیست چه کسی آتش جنگ را برافروخته، اما اتفاق جدیدی در این میان افتاده است و آن اینکه گروه‌های مقاومت از پاسخ مقتدرانه به اقدامات تحریک آمیز اسرائیل، کشته شدن تک تیراندازان اسرائیلی که معترضان مسالمت جو در مرز‌های غزه را هدف می‌گرفتند، عدم پایبندی به توافقنامه‌های آتش بس، تشدید تحریم‌ها برای گرسنه نگاه داشتن دو میلیون عرب مسلمان و هدف قرار دادن دو سرباز اسرائیلی با تک تیرانداز، به خود می‌بالند و خوشحالند.
سران مقاومت در غزه مثل بیشتر مردم این منطقه یقین کرده اند اسرائیل تنها زبان زور و اقتدار را می‌فهمد، حال آنکه این فرماندهان خود استادان واقعی این زبانند که سرفصل قاموس آن جهاد، فداکاری، شهادت و عزت و فهرستی بلند بالا از این عبارات است.
در این دو روزی که از جنگ می‌گذرد، دستاورد‌های بزرگی محقق شده است و قطعا در صورت تداوم جنگ بر این دستاورد‌ها افزوده خواهد شد که آن را می‌توان به شرح ذیل خلاصه کرد:
نخست: هر چند قدرت بازدارندگی اسرائیل هنوز کاملا نابود نشده، اما فرسوده شده است و این مقاومت است که طرح‌های خود را اعمال و قوانین درگیری را تعیین می‌کند.
دوم: صد‌ها هزار اسرائیلی وحشتزده برای حفظ جان خود از محل سکونتشان در جنوب فلسطین گریخته اند و انتظار می‌رود با شلیک موشک‌ها به سمت تل آویو و دیگر مناطق بر این تعداد افزوده شود.
سوم اینکه: اسرائیل دو مراسم مهم را پیش رو دارد: نخست مسابقات آواز خوانی یوروویژن که در تل آویو برگزار خواهد شد و میلیارد‌ها تماشاگر (در دنیا) دارد و دوم مراسم بزرگداشت سالگرد تشکیل رژیم اسرائیل. تداوم جنگ تا دو هفته دیگر به معنای لغو این دو مراسم و تخریب وجهه رژیم اشغالگر در دنیا به عنوان مکانی نا امن و فاشیست است که مرتکب جنایات جنگی می‌شود. از سوی دیگر ادامه این جنگ می‌تواند با تشدید تنش، ثبات منطقه و جهان را برهم زند.
چهارم: کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس و دیگر کشور‌های عربی که با رژیم اشغالگر سازش کرده و می‌کنند، به شدت با شهروندان خود دچار مشکل خواهند شد و برملا شدن ضعف اسرائیل در مقابله با گروه‌های مقاومت و قهرمانی‌های آنان این مشکل را تشدید خواهد کرد، همانطور که با تداوم گردش نفت ایران و شکست تحریم ترامپ برای صفر کردن صادرات نفتی این کشور" ضعف آمریکا در مقابله با ایران برملا شد. جالب توجه اینکه سران کشور‌های سازشکار به ذلت و خواری مردم عرب امید بسته بودند، اما تجلی فرهنگ مقاومت بر این امید خط بطلان کشید و کوته نظری و حماقت سیاسی و اخلاقی صاحبان این تفکر را ثابت کرد.
پاسخ ملت فلسطین بذل جان و تقدیم شهداست و موشک‌هایی که سامانه گنبد آهنین را شکست داده و اهداف نظامی اسرائیل را هدف قرار می‌دهد که آخرین مورد آن نیز حمله به خودروی نظامی حامل سربازان با موشک کورنت و افزایش مستمر آمار نظامیان کشته شده است، در حالی که اسرائیلی‌های متمدن زنان باردار و کودکان را هدف می‌گیرند.
شکر خدا سران عرب و عاشقان دل خسته نتانیاهو، هنوز، به مناسبت کشته شدن نظامیان اسرائیلی برای وی پیام تسلیت نفرستاده اند و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان برخلاف دفعات پیش، برای تسلای خاطر نتانیاهو و عرض تسلیت، هنوز با وی تماس نگرفته است.
به دو علت از میانجی گری مصر در این جنگ متاسفم: نخست اینکه قاهره که مسئول حفظ امنیت غزه است نباید چنین نقشی را ایفا می‌کرد. دوم اینکه: پایبند نبودن اسرائیل به شروط توافقنامه پیشین صلح، تشدید تحریمها، خفقان اقتصادی در غزه و کشته شدن ده‌ها هزار معترض بی دفاع در راهپیمایی‌های بازگشت، توهین به مصر بود.
سپاس از مردم غزه برای اینکه امید را در امت اسلامی برانگیختند و هر چند وقت یکبار با معجزه‌های مقاومت و پایداری و اصالت خود ما را غافلگیر می‌کنند، همانان که طبق اصول و معیار‌های پیامبران و اصحابشان یعنی با اتحاد و همبستگی، فداکاری و مقاومت در برابر ظلم و خواری به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند.
آیا نباید به این مردم افتخار کرد و از اقدامات شجاعانه آن‌ها و اینکه پوزه اسرائیل را به خاک مالیده اند سرافراز بود؟ آنهم زمانی که بسیاری، کفش‌های سران این رژیم را می‌بوسند و خواستار حمایت‌های آن هستند. سرآغاز صبح فردا شلیک موشک‌های نقطه زنی خواهد بود که تل آویو را در هم می‌کوبند یا توافقنامه آتش بسی که شروط آن را مقاومت تعیین می‌کند.