پخش زنده
امروز: -
درپي ناکامي تیم های عربی در مسابقات جام جهانی روسیه؛
هيچ اصول و معيار واقعي در ورزش کشورهاي عربي وجود ندارد
در کشوری که هیچ اصول و معیار واقعی و قانونی در بخش ورزش و هنر وجود ندارد ، تیم فوتبال آن چگونه تشکیل می شود . پس تیم های فوتبال ما نمی توانند با تیم های پیشرفته که مطابق قانون عمل می کنند رقابت کنند.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما به نقل از روزنامه القدس العربی در گزارشی به قلم فیصل القاسم به عوامل اصلی باخت تیم های کشورهای عربی در مسابقات جام جهانی 2018 روسیه پرداخت.
بیشترمردم در جهان عرب شور و هیجان و علاقه بسیار زیادی به تیم های کشورهای عربی حاضر در مسابقات فوتبال جام جهانی روسیه دارند و براین اساس تصمیم گرفتند هنگام بازیهای کشورهای عربی همه کارهای خود را تعطیل کنند و برای تشویق تیم های عربی با نگرانی در مقابل گیرنده های تلویزیونی خود به تماشای بازی ها بنشینند.
بسیاری از اعراب که بازیهای تیم های فوتبال کشورهای عربی را مشاهده می کنند ، بر این باورند که این تنها یک بازی است و احتمال آن می رود تیم های عربی حاضر در جام جهانی روسیه در برابر تیم های قدرتمند جهان برنده شوند اما این واقعیت ندارد.
بسیاری ازما با اشتیاق ، رویاها و توهمات خود که هیچ ارتباطی با واقعیت ندارد مسابقات تیم های عربی حاضر در روسیه را پیگیری می کنیم ، ما بازیها را تماشا می کنیم اما به عقل و خرد مراجعه نمی کنیم. هرگز نمی پرسیم : تیم های کشورهای عربی که در معرض توسعه نیافتگی ، فساد و انحطاط قرار دارند چگونه می توانند با تیم های کشورهای خارجی و غربی که از لحاط اقتصادی ، فن آوری ، فرهنگی و علوم توسعه یافته هستند ، رقابت کنند.
همواره روابط متقابلی بین توسعه کشورها در بخش های فن آوری ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با پیشرفت های ورزشی وجود دارد ، کشوری که در همه زمینه ها عقب افتاده است طبعا نمی تواند کشوری پیشرفته در حوزه ورزشی باشد.
کشوری که عموما در رده های پایین سازمان ملل قرار دارد نمی تواند در یک مسئله دیگر در جایگاه اول این سازمان قراربگیرد چون توسعه و پیشرفت باید به طور کامل و فراگیر باشد ، کشورهای عربی می کوشند مردمان خود را به ورزش سرگرم کنند تا ناامیدی ها ، ضعف ها و عقب افتاددگی خود را فراموش و ناامیدی ها و ناکامی ها را در استادیوم ها پیگیری کنند ، چون این کشورها نمی توانند در مسابقات ورزشی به پیروزی برسند ، ورزش فرهنگ و تمدن هر ملت و بازتاب دقیق و واقعی ملت ها و کشورها است.
فوتبال چگونه می تواند دربرخی کشورهای عربی توسعه نیافته ای که حتی بازیکنان خود را از طریق واسطه و یا بر اساس مسایل فرقه ای و طائفه ای انتخاب می کنند ، توسعه و پیشرفت داشته باشد.
حتی رئیس اتحادیه هنرمندان در کشور ما بر اساس فامیلی با دستگاه های امنیتی انتخاب می شود نه بر اساس توانایی. در کشور ما همه افراد چه بازیکنان ، هنرمندان ، نویسندگان و غیره باید به نوعی وابسته و خبرچین سرویس های امنیتی باشند.
در کشوری که هیچ اصول و معیار واقعی و قانونی در بخش ورزش و هنر وجود ندارد ، تیم فوتبال آن چگونه تشکیل می شود . پس تیم های فوتبال ما نمی توانند با تیم های پیشرفته که مطابق قانون عمل می کنند رقابت کنند. زمانی که به تیم های فوتبال کره جنوبی ، ژاپن و یا روسیه نگاه می کنیم اولین مسئله ای که ذهن شما را مشغول می کند صنایع و فن آوری این کشورها است و زمانی که به تیم های عربی نگاه می کنیم اولین چیزی که به ذهن می رسد چهره مسئولان و دلقک های عربی است که این تیم ها را هدایت و سرپرستی می کنند.
نویستنده یادداشت در ادامه افزود عملکرد ضعیف تیم های عربی در جام جهانی و قبل از آن در مسابقات المپیک نباید برای کسی شوک آور و عجیب باشد ، این کشورها با توجه به ظرفیت و توانایی خود نمی توانند کار خارق العاده ای بکنند، هیچ کشوری در دنیا نمی تواند به توسعه و پیشرفت برسد مگر اینکه در حوزه ها و بخش های مختلف به توسعه دست یابد.
ورزش کشورهای عربی چه طور می تواند توسعه یابد و ما بتوانیم در محافل بین المللی ورزشی سربلند باشیم در حالی که همه چیز ما از لحاظ سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و دینی بدتر و وخیم تر می شود؟
به عبارت دیگر ورزش می تواند آینه جامعه باشد ، موفقیت کشورها در کسب بیشتر مدالهای ورزشی در مسابقات المپیک ، همین طور و به راحتی به دست نمی آید ، ورزش یک سامانه کاملی است که فهرست طولانی از منابع ، تجهیزات و ابزارهای ورزشی مناسب ، لیاقت ، تجربیات ، آموزش های جدی و ، ابعاد روانی ، تلاش جمعی ،آموزش ، استفاده از تجربیات دیگران ، فرهنگ ورزشی و بسیاری از مسایل دیگر را در بر می گیرد. در راس همه مسایل باید یک برنامه ریزی بسیار خوب ، اراده موثر و فعال ، اراده سیاسی و ملی نیز باید باشد.
بیشترمردم در جهان عرب شور و هیجان و علاقه بسیار زیادی به تیم های کشورهای عربی حاضر در مسابقات فوتبال جام جهانی روسیه دارند و براین اساس تصمیم گرفتند هنگام بازیهای کشورهای عربی همه کارهای خود را تعطیل کنند و برای تشویق تیم های عربی با نگرانی در مقابل گیرنده های تلویزیونی خود به تماشای بازی ها بنشینند.
بسیاری از اعراب که بازیهای تیم های فوتبال کشورهای عربی را مشاهده می کنند ، بر این باورند که این تنها یک بازی است و احتمال آن می رود تیم های عربی حاضر در جام جهانی روسیه در برابر تیم های قدرتمند جهان برنده شوند اما این واقعیت ندارد.
بسیاری ازما با اشتیاق ، رویاها و توهمات خود که هیچ ارتباطی با واقعیت ندارد مسابقات تیم های عربی حاضر در روسیه را پیگیری می کنیم ، ما بازیها را تماشا می کنیم اما به عقل و خرد مراجعه نمی کنیم. هرگز نمی پرسیم : تیم های کشورهای عربی که در معرض توسعه نیافتگی ، فساد و انحطاط قرار دارند چگونه می توانند با تیم های کشورهای خارجی و غربی که از لحاط اقتصادی ، فن آوری ، فرهنگی و علوم توسعه یافته هستند ، رقابت کنند.
همواره روابط متقابلی بین توسعه کشورها در بخش های فن آوری ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با پیشرفت های ورزشی وجود دارد ، کشوری که در همه زمینه ها عقب افتاده است طبعا نمی تواند کشوری پیشرفته در حوزه ورزشی باشد.
کشوری که عموما در رده های پایین سازمان ملل قرار دارد نمی تواند در یک مسئله دیگر در جایگاه اول این سازمان قراربگیرد چون توسعه و پیشرفت باید به طور کامل و فراگیر باشد ، کشورهای عربی می کوشند مردمان خود را به ورزش سرگرم کنند تا ناامیدی ها ، ضعف ها و عقب افتاددگی خود را فراموش و ناامیدی ها و ناکامی ها را در استادیوم ها پیگیری کنند ، چون این کشورها نمی توانند در مسابقات ورزشی به پیروزی برسند ، ورزش فرهنگ و تمدن هر ملت و بازتاب دقیق و واقعی ملت ها و کشورها است.
فوتبال چگونه می تواند دربرخی کشورهای عربی توسعه نیافته ای که حتی بازیکنان خود را از طریق واسطه و یا بر اساس مسایل فرقه ای و طائفه ای انتخاب می کنند ، توسعه و پیشرفت داشته باشد.
حتی رئیس اتحادیه هنرمندان در کشور ما بر اساس فامیلی با دستگاه های امنیتی انتخاب می شود نه بر اساس توانایی. در کشور ما همه افراد چه بازیکنان ، هنرمندان ، نویسندگان و غیره باید به نوعی وابسته و خبرچین سرویس های امنیتی باشند.
در کشوری که هیچ اصول و معیار واقعی و قانونی در بخش ورزش و هنر وجود ندارد ، تیم فوتبال آن چگونه تشکیل می شود . پس تیم های فوتبال ما نمی توانند با تیم های پیشرفته که مطابق قانون عمل می کنند رقابت کنند. زمانی که به تیم های فوتبال کره جنوبی ، ژاپن و یا روسیه نگاه می کنیم اولین مسئله ای که ذهن شما را مشغول می کند صنایع و فن آوری این کشورها است و زمانی که به تیم های عربی نگاه می کنیم اولین چیزی که به ذهن می رسد چهره مسئولان و دلقک های عربی است که این تیم ها را هدایت و سرپرستی می کنند.
نویستنده یادداشت در ادامه افزود عملکرد ضعیف تیم های عربی در جام جهانی و قبل از آن در مسابقات المپیک نباید برای کسی شوک آور و عجیب باشد ، این کشورها با توجه به ظرفیت و توانایی خود نمی توانند کار خارق العاده ای بکنند، هیچ کشوری در دنیا نمی تواند به توسعه و پیشرفت برسد مگر اینکه در حوزه ها و بخش های مختلف به توسعه دست یابد.
ورزش کشورهای عربی چه طور می تواند توسعه یابد و ما بتوانیم در محافل بین المللی ورزشی سربلند باشیم در حالی که همه چیز ما از لحاظ سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و دینی بدتر و وخیم تر می شود؟
به عبارت دیگر ورزش می تواند آینه جامعه باشد ، موفقیت کشورها در کسب بیشتر مدالهای ورزشی در مسابقات المپیک ، همین طور و به راحتی به دست نمی آید ، ورزش یک سامانه کاملی است که فهرست طولانی از منابع ، تجهیزات و ابزارهای ورزشی مناسب ، لیاقت ، تجربیات ، آموزش های جدی و ، ابعاد روانی ، تلاش جمعی ،آموزش ، استفاده از تجربیات دیگران ، فرهنگ ورزشی و بسیاری از مسایل دیگر را در بر می گیرد. در راس همه مسایل باید یک برنامه ریزی بسیار خوب ، اراده موثر و فعال ، اراده سیاسی و ملی نیز باید باشد.
نظر شما